WIJ ZIJN GEEN ROBOTS

60 in de serie “van 100 naar 10”

Door drukte op de weg kom ik een paar minuten te laat op mijn afspraak met Ben (62). Hij staat buiten een sigaretje te roken en vertelt dat hij door de file zelf ook net aankomt. Ben controleert zijn mail, beantwoordt nog iets en pleegt een telefoontje. Daarna heeft hij alle aandacht voor mij.

Ik wil iemand in de ogen kijken

Ben is werkzaam als marketing- en communicatiemedewerker en heeft veel contacten tijdens zijn werk. Een klant die hij alleen per mail kende, werd door Ben uitgenodigd voor een lunch. “Ik wil iemand persoonlijk ontmoeten, in de ogen kijken. Dan weet je welke persoon je voor je hebt.” Tot genoegen van Ben belt deze klant nu vaker dan hij mailt.

Altijd maar bereikbaar

Zelfs in het weekeinde krijgt Ben berichten van klanten. Via de mail of WhatsApp. Hij heeft met zichzelf de afspraak gemaakt dat hij pas op maandag reageert op deze berichten. Hij antwoordt standaard met de openingszin dat hij nu pas reageert omdat zaterdag en zondag privétijd is. “Anders word je geleefd. Ik zie dat om me heen gebeuren bij mensen die wel altijd bereikbaar zijn.” Door de uitleg in zijn antwoord merkt Ben dat de weekendberichten steeds minder worden.

We hebben fysieke steun nodig

Ben komt met een schrijnend voorbeeld uit de digitalisering. Als een kennis van hem overlijdt, stromen de steunbetuigingen online binnen. Tijdens de begrafenis zijn er weinig mensen aanwezig. Dit raakt de familie enorm. Die fysieke steun hadden ze nodig. Deze familie heeft door deze gebeurtenis het roer omgegooid en is gaan focussen op offline contact. “Ik hoop dat bij mijn begrafenis wel veel mensen aanwezig zijn.”

Mens erger je niet

Het lijkt een standaardverhaal te worden als Ben vertelt over een bezoek aan een paar vrienden. “Ze waren wel erg digitaal bezig. Zelfs als we iets aan het vertellen waren. Mijn vrouw en ik ergerden ons hier zo aan, dat ik voorstelde om maar naar huis te gaan. De gastheer had het door en legde zijn tablet aan de kant. Als hij dat niet had gedaan, was ik echt weggegaan. Ik kom niet om te kijken hoe iemand met een tablet speelt.”

Met zijn allen in de trein

In de trein is het volgens Ben niet anders. “Een goedemorgen zit er al niet meer in. Iedereen tuurt naar z’n scherm. Terwijl er toch niets mooiers is dan een persoonlijk gesprek. Het gaat om de beleving van het verhaal, om de gezichtsuitdrukkingen en de houding van verteller en toehoorder. De mens is gebouwd voor persoonlijk contact, wij zijn geen robots.”

Ook een lekkere koek?

Ben maakt elke maand tijd vrij om een oudere dame op te zoeken. Hij neemt altijd gevulde koeken mee. “Ik kan haar toch via WhatsApp geen foto van zo’n koek sturen? Echt contact is zoveel waard. Zonder verarm je de mens.”

Offline regels

Ben en zijn vrouw hebben regels opgesteld om te voorkomen dat hun leven geleid wordt door social media. Telefoon aan tafel is niet toegestaan. “Je moet duidelijk en direct zijn. Laatst zei ik tegen mijn schoondochter dat ze liever een avond zat te whatsappen dan dat ze goede seks met haar man zou hebben. Is dat nou communiceren?! Iedereen moet het natuurlijk zelf weten, maar ik laat niet toe dat mijn leven gestuurd wordt door internet.”

366 dagen Digiminderen

In Johan zijn jaar offline, interviewde hij mensen van verschillende leeftijdcategorieën. Hij wilde horen hoe mensen de online en offline wereld ervoeren en wat ze hier van vonden. Met zijn eigen ervaringen en tips bundelde hij deze verhalen in zijn boek “366 dagen digiminderen”. Vond je dit een interessant verhaal en wil je meer lezen, bestel dan nu je boek “366 dagen digiminderen”, tot 25 april 2018 met pre-sale korting.

366 dagen digiminderen

Wat vond je van dit stuk? Laat je reactie achter.

Over de schrijver
Reactie plaatsen